Λένε πολλοί ότι η εποχή μας, όχι μόνο ο 20ος αιώνας, αλλά και ο αιώνας που ζούμε, ο 21ος, είναι αδύνατον να βγάζει αγίους της Εκκλησίας μας. Αυτοί σου λένε υπήρξαν μόνο στην εποχή των πρώτων χριστιανικών αιώνων. Όμως αυτό δεν είναι αλήθεια. Και αυτό γιατί και ο 20ος αιώνας έχει βγάλει πάρα πολλούς αγίους και ασκητές της Εκκλησίας μας. Δεν είναι μόνο ο άγιος Νεκτάριος, του οποίου τη μνήμη τιμά η αγία μας Εκκλησία σήμερα, είναι και άλλοι.
Όπως για παράδειγμα είναι ο Παΐσιος, ο Πορφύριος, ο Ιάκωβος Τσαλίκης και τόσοι άλλοι. Σήμερα όμως δεν θα μιλήσω για όλους αυτούς, αλλά για τον άγιο Νεκτάριο και μόνο. Και να δούμε τι μας διδάσκει με τη ζωή του ο άγιος αυτός. Κατ’ αρχάς πρέπει να δούμε την καταγωγή του. Γεννήθηκε στην Συληβρία της Ανατολικής Θράκης. Γεννήθηκε σε χώματα Ελληνικά από ευσεβείς γονείς και πήρε από αυτούς το χριστιανικό όνομα Αναστάσιος. Μπαίνοντας στην αγία Κολυμβήθρα της Εκκλησίας πήρε τούτο το όνομα, αργότερα όταν έγινε η μοναχική κουρά του έλαβε το όνομα Νεκτάριος. Από πολύ μικρός η ευσεβής μητέρα του, του έμαθε τον 50ο Ψαλμό, το «Ελέησόν με ο Θεός».
Και όπως λέει χαρακτηριστικά ο Συναξαριστής του βίου του, όταν έφθανε στο σημείο του Ψαλμού «διδάξω ανόμους τας οδούς Σου» το επαναλάμβανε πολλές φορές. Δείχνοντας το τι επρόκειτο να γίνει όταν μεγαλώσει. Το πόσο μεγάλος κήρυκας του λόγου του Θεού θα γινόταν και πόσο πολύ κόσμο θα έφερνε δια μετανοίας στην Εκκλησία. Τα παιχνίδια του αγίου ποια ήταν; Έκανε τεχνητούς άμβωνες και μιλούσε για το Χριστό στα παιδιά της ηλικίας του. Θέλοντας με τον τρόπο αυτό να δείξει στους νέους της εποχής μας και κάθε άλλης εποχής ότι η Εκκλησία είναι η Μάνα μας όπου πρέπει να καταφεύγουμε για να βρίσκουμε ανάπαυση της ψυχής μας. Μόνον δια των Μυστηρίων, ιδιαιτέρως δε με το Μυστήριο των μυστηρίων, τη Θεία Ευχαριστία, όπου μεταλαμβάνουμε το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου μας, παίρνουμε τη Χάρη του Χριστού μέσα μας.
Όλα αυτά τα έκανε ο άγιος όταν ήταν μικρό παιδί. Μετά όμως όταν μεγάλωσε και έγινε κληρικός της Εκκλησίας μας και Διευθυντής της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής των Αθηνών, έδειξε όχι μόνο πόσο καλός κληρικός ήταν αλλά και το πόσο μεγάλες οργανωτικές δυνατότητες διέθετε. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, πριν αναλάβει δηλαδή την Διεύθυνση της Σχολής ο άγιος Νεκτάριος, η Σχολή κινδύνευε να διαλυθεί. Όταν όμως έγινε Σχολάρχης της ο επίσκοπος Πενταπόλεως, άγιος Νεκτάριος, αναβαθμίστηκε. Το έργο του όμως δεν φάνηκε μόνο στη Σχολή αυτή. Ήταν και κηρυκτικό. Κήρυττε τόσο στις ενορίες των Αθηνών, αλλά και στο Πειραιά. Και όπου πήγαινε πλήθη λαού προσέτρεχαν στο Ναό που λειτουργούσε και ομιλούσε για να τον ακούσουν και να ωφεληθούν ψυχικά. Και όλα αυτά γίνονταν επειδή η ζωή του αγίου ήταν σύμφωνη με τα λόγια του. Δεν έλεγε άλλα και έπραττε συγχρόνως.
Έτσι όμως γεννάται το ερώτημα: εμείς τώρα τι να κάνουμε για να είναι η ζωή μας σύμφωνη με το θέλημα του Θεού; Κατ’ αρχάς οι γονείς να φροντίζουν τα παιδιά τους να είναι πιστά, όπως φρόντιζαν οι γονείς του αγίου Νεκταρίου και έγινε ό,τι έγινε. Να τα οδηγούν στην Εκκλησία, να τους μαθαίνουν να διαβάζουν το Ευαγγέλιο, να προσεύχονται και να εξομολογούνται. Και όλα αυτά πρέπει να τα κάνουν οι γονείς γιατί αυτό που ξεχωρίζει τον χριστιανό γονέα από τους υπόλοιπους που είναι μακριά της Εκκλησίας δεν είναι μόνο το να γεννά. Δεν φθάνει μόνο να γεννήσεις ένα παιδί. Αυτό που χρειάζεται πάνω απ’ όλα, λέει μας ο ιερός Χρυσόστομος, είναι να το νουθετείς χριστιανικά.
Εκτός όμως των γονέων είναι και οι δάσκαλοι. Ευθύνη στην ανατροφή των νέων έχει και το σχολείο. Ο άγιος Νεκτάριος όταν πήγε στην Κωνσταντινούπολη να σπουδάσει, όπως οι άγιοι Μέγας Βασίλειος και Γρηγόριος ο Θεολόγος, δεν ήξερε άλλους δρόμους εκτός του σχολείου και της Εκκλησίας. Οι νέοι μας σήμερα που συχνάζουν; Πολύ φοβάμαι πως το βράδυ το παιρνούν στα νυκτερινά κέντρα ή βλέποντας επί ώρες τηλεόραση και βίντεο. Ο άγιος Νεκτάριος λέει στους καθηγητές και στους δασκάλους της εποχής μας να φέρνουν τα παιδιά στην Εκκλησία και όχι να τους δηλητηριάζουν τις ψυχές τους διδάσκοντάς τους με τα άθεα γράμματα.
Δυστυχώς, όμως, πρέπει να πούμε μια πικρά αλήθεια. Βρισκόμαστε σε μια εποχή όπου κυριαρχεί ο τεχνολογικός πολιτισμός. Τι να κάνουμε; Γονείς, δάσκαλοι, κληρικοί και λαϊκοί, να φροντίζουμε οι νέοι μας να βρίσκονται κοντά στην Εκκλησία του Χριστού μας. Ο Χριστός και οι άγιοι θέλουν τους νέους κοντά στην Εκκλησία. Πως θα τα φέρουμε στην Εκκλησία; Μόνον με το παράδειγμά μας. Όταν η ζωή μας είναι σύμφωνη με το Ευαγγέλιο, θα μας ακολουθήσουν και θα πιστέψουν και αυτά. Όταν όμως η ζωή μας είναι αντίθετη από τα λόγια μας σίγουρα θα τα κάνουμε να αποτραβηχτούν από το Χριστό και την Εκκλησία.
Αγαπητοί μου αδελφοί! Εύχομαι όλοι μας, μικροί και μεγάλοι, να βαδίζουμε σύμφωνα με το παράδειγμα του αγίου Νεκταρίου, επισκόπου Πενταπόλεως του θαυματουργού, που θαυματουργεί όχι μόνο στην Αίγινα που είναι το Σκήνωμά του αλλά και σ’ όλο τον κόσμο. Και να τον παρακαλέσουμε να πρεσβεύει για την Ελλάδα μας, για τον καθένα μας ξεχωριστά κα για όλο τον κόσμο, να έχουμε ειρήνη και ασφάλεια στη γη μας, να έχουμε μέσα μας τη χαρά που δίδει ο Χριστός για να αξιωθούμε δια πρεσβειών του να κληρονομήσουμε μια θέση στη βασιλεία του. Αμήν.
